Salomé Lamas: Parafictie

Een workshop over de nieuwe mogelijkheden van taal en wat Salomé Lamas ‘Parafictie’ noemt.
In plaats van zich te positioneren in de periferie tussen cinema en beeldende kunst, fictie en non-fictie, probeert Lamas de noodzaak over te brengen om zich deze talen toe te eigenen, om nieuwe wegen in te slaan op het gebied van vorm en inhoud en ook om conventionele productiemethoden en de grenzen tussen verschillende filmische en artistieke vormen van esthetische expressie uit te dagen.
Parafictie verkent actief de mogelijkheden en grenzen van transdisciplinaire en transmediale situaties in de hedendaagse cultuur en de verbanden tussen esthetiek, materialiteit en politiek. Theorie en praktijk zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Parafictie reageert op technologische verandering en epistemologische onzekerheid door zich te wenden tot reflexiviteit, kunst en performativiteit, gebruikmakend van strategieën van re-enactment, essayisme en subjectivisme.
Een fundamenteel principe van deze praktijk is de dialoog tussen disciplines, standpunten en methodologieën. Laboratorium- en toegepast onderzoek, oude en nieuwe media, lokale en globale organisatievormen zijn allemaal leidende principes.