An Van Dienderen

An van Dienderen is een cineaste die afstudeerde in de audiovisuele kunsten (Sint-Lukas, Brussel), een doctoraat behaalde in de Vergelijkende Cultuurwetenschappen (Universiteit Gent), en als gastonderzoekster verbonden was aan UC Berkeley. Ze realiseerde verschillende documentaires die wereldwijd vertoond werden en bekroond zijn met (inter)nationale prijzen. Ze publiceert en doceert regelmatig internationaal over documentairefilm, cinema en visuele/performatieve antropologie. Ze is vastbenoemd professor en senior onderzoeker aan KASK & CONSERVATORIUM, School of Arts Gent (B).

Haar werk situeert zich op het snijvlak van documentaire, antropologie en beeldende kunst. Ze verkent diverse documentaire strategieën en onderzoekt de antropologische relatie tussen zelf en ander, terwijl ze tegelijk het medium film op een reflexieve manier bevraagt. Ze onderzoekt tegenstellingen zoals feit en fictie, verbeelding en observatie, representatie en ervaring, en vertrekt daarbij vanuit het belang van het beeld in onze multiculturele samenleving. Haar werk toont de absurde, poëtische en vaak ontroerende verhalen die deze tegenstellingen in het alledaagse leven kunnen opleveren.

Haar werk werd wereldwijd gepresenteerd, onder andere in het MoMa NY; het New York Film Festival; FID Marseille; CPH:DOX Kopenhagen; Cinéma du Réel Parijs; Videonale Bonn; International Film Festival Rotterdam; British Film Institute Festival Londen; Yerba Buena Center San Francisco; SCCA Center for Contemporary Art Ljubljana; Margaret Mead Film and Video Festival NY; Contemporary Art Biennale Tallinn; MACRO – Museo d’Arte Contemporanea Roma; Black Star International Film Festival in Accra (Ghana); DMZ Korea International Documentary Festival; FIDOCS Festival Internacional de Documentales de Santiago; Museum of Contemporary Arts Athene; Bienal de la Imagen en Movimiento Buenos Aires; enzovoort.

Haar werk wordt vertegenwoordigd door Women Make Movies (NY), Icarus Films (NY), AndanaFilms (FR) en Argos(Brussel). Haar werk werd besproken in onder andere The New York Times, Indiewire, Awards Watch, Women and Hollywood, The International Cinephile Society, …

Kastom, 2024
Kastom geregisseerd met Hugo DeBlock onderzoekt representatieve regimes in Vanuatu, terwijl ook
tegelijkertijd Tarcisia wordt gevolgd, een vrouw die patriarchale patronen trotseert. Zij biedt tegenbewijs door de verhalen van de filmmakers onder de loep te nemen. Maar in hoeverre kan deze weerlegging resoneren in een film die voornamelijk in westerse handen is.

Prism, 2021 (78′)
Prism geregisseerd met Rosine Mbakam en Eléonore Yameogo stelt het racisme in de westerse cinema ter discussie. Hoe kunnen drie makers met verschillende huidskleuren samen in één beeld? De film problematiseert de neutraliteit van de camera en haar machtsongelijkheid om andere ongelijkheden in de samenleving op basis van huidskleur aan te pakken.

Lili, 2015 (12′)
Deze korte film in 16mm bevraagt het zogenaamd neutrale karakter van de ideologisch beladen praktijk van China girls, waarbij jonge Kaukasische vrouwen worden gefilmd in een technische oefening om de kleuren van de camera te kalibreren. Kan technologie zelf racistisch zijn?

Letter Home, 2015 (11′)
Dit chaotische mozaïek van kleuren en impressionistische pixels, begeleid door flarden van concrete geluiden, roept Van Dienderen’s reizen naar Japan op. Het originele materiaal, opgenomen met een camcorder, is verward door algoritmes. Deze poëtische film nodigt de kijker uit om met de auteur mee te reizen op een zintuiglijke en schilderkunstige reis